ในช่วงเริ่มต้นปีหมินกั๋ว ที่มณฑลอันวุ่ยเซิน อำเภอ อู้วุ่ย มีชายช่างตัดผมคนหนึ่ง ชอบกินเนื้อกบ เขียดเป็นที่สุดตลอดเวลาที่ผ่านมา กบ เขียด ถูกเขาฆ่าเพื่อนนำมาทำกบตุ๋นซึ่งเป็นอาหารจานโปรดนับไม่ถ้วน
มีอยู่คืนหนึ่งขณะที่นายช่างตัดผมผู้นี้กำลังจะนอนหลับพริบตาเดียวก็เห็น กบ เขียดมากมายกระโดดขึ้นมาเกาะอยู่บนผ้าห่ม หมอน และแขนเสื้อของเขาเต็มไปหมดเขาจึงรีบถลันลุกขึ้นตรงเข้าไปในครัว ก่อไฟต้มน้ำด้วยอาการร้อนรนพอน้ำเดือดเขาก็จัดแจงถอดเสื้อผ้าลงไปต้มในกะทะ เพื่อฆ่ากบที่มารบกวนให้ตายเสร็จแล้วจึงกลับเข้าไปนอนใหม่แต่พอหลับตาลง ก็เห็นกบเข้ามาในห้องอีกไม่ว่าจะมองไปทางไหนก็มีแต่กบเขียดมากมาย จนเขาไม่สามารถนอนต่อไปได้
ครั้นถึงรุ่งเช้า ชายช่างตัดผมก็เล่าให้คนในบ้านฟัง แต่ขณะที่ยังเล่าไม่ทันจบเขามีท่าทางตื่นตกใจพร้อมกับพูดขึ้นว่า “ทำไมกบมันขึ้นมาเกาะตัวข้าเต็มไปหมด” แต่น่าแปลกที่คนในบ้านไม่มีใครมองเห็น กบ เขียดเลยสักตัวสักครู่เดียวเขาก็ร้องโวยวายขึ้นอีกว่า “บนผมก็มี...ทั้งตัวมีแต่กบ...โอ๊ย! ช่วยด้วย ช่วยข้าไล่มันไปที” ช่างตัดผมมีอาการคลุ้มคลั้งคลายคนบ้าเอามีดโกนมาตัดผมตัวเองจนเกลี้ยงปากกก็ร้องตะโกนลั่น เรียกลูกชายเอาไม้มาไล่ตีกบตามตัวแล้วถอดเสื้อผ้าของตนออกส่งให้ลูกสาวเอาไปใส่ครกตำข้าวตำให้แหลก
ชายช่างตัดผมเป็นอยู่อย่างนี้ทั้งวันทั้งคืนติดต่อกันมาเป็นเวลาถึง 6 ปีจึงได้ตายลงท้ามกลางความเหน็ดเหนื่อยอ่อนอกอ่อนใจของคนในครอบครัว
